De zender is goed gedocumenteerd en het enige merkbare verschil zit 'm in L2 welke dan vervangen is door een SMD spoeltje. L2 en C1 behoren samen een afgestemde kring te vormen, maar met dat SMD spoeltje komt het niet eens in de buurt. Dat smoorspoeltje vervangen door de originele spoel (3wnd) levert een winst op van een slordige 10dB. In mijn geval was daarna nog slechts een mini stukje feriet nodig om de kring maximaal te pieken. Volgens de documentatie zou een voedingspanning tot 12v mogelijk zijn, maar wie het schema goed bestudeert ziet al snel dat er geen enkele stroombegrenzing is wanneer de oscilator afslaat door bijvoorbeeld een misaanpassing van de antenne. Met 8v vanuit een buck step-up convertor was ik al in staat enkele honderden meters te overbruggen. Dus waarom het risico...
Wanneer het niet gewenst is dat de vosjes in de LPD band werken en er geen alternatief SAW's beschikbaar zijn, kan een vosje ook gebouwd worden rond een 433Mhz module met een MLX72013 chip van het merk 'Ozeki'. Daar wordt de frequentie bepaald door een PLL-chip met een X-tal van 1/32 van de gewenste frequentie. Dus een X-tal tussen 13,44 (430) en 13,75 (440) Mhz. Dergelijke kristallen zijn meer regulier verkrijgbaar. Nadeel van deze modules is dat alle spoelen als SMD zijn uitgevoerd en daarmee moeilijk of niet zijn af te regelen. Ook deze zenders worden als combi met een ontvanger aangeboden. De ontvanger is een hetrodyne, dus beter dan een superreg, maar zover ik kan nagaan zijn deze niet geschikt (te maken) voor analoge ontvangst.
De ontvanger is slechter gedocumenteerd en volledige schema's zijn zeldzaam. Het meest in het oog springende verschil is de al dan niet aanwezige zwevende smoorspoel. Deze is dan vervangen door een SMD exemplaar. Al heeft die spoel een andere functie dan bij de zender, als het printje nog wel de aansluitingen bevat is toch het oorspronkelijke spoeltje van 1uH aan te bevelen. Heel opvallend is dat elke vorm van ontkoppeling van de voedingspanningen ontbreekt. Blijkbaar bieden de SMD weerstanden her en der voldoende HF barrieres... L1 met C1 vormen de input kring. T1 belast de kring dermate dat het meer een bandfilter is en een poging om de kring te tunen heeft dan ook weinig effect. In plaats van de gebruikelijke 1/4 golf spriet kan ook een (koppel) winding tussen de koude kant van L2 worden toegepast t.b.v. een coax connector of rechtstreeks naar de dipool elementen van een kleine Yagi antenne.
Voor toepassing als annaloge ontvanger kan de tweede helft van de opamp van comperator naar buffer versterker worden omgebouwd door pin 2 van het IC los te maken van de print en te verbinden met pin 1. Vervolgens wel een scheidings elco gebruikt naar een koptelefoon. Tussen deze elco en de koptelefoon is helaas de enige praktische locatie waar een audio volume regelaar kan worden toegepast.
De ontvanger zelf is een superreg. Dat wil zeggen dat T2 zo staat ingesteld dat het ontvangen signaal rondgaand versterkt wordt tot het zou gaat oscileren. Net voor dat moment loopt de transistor uit zijn instelling en dooft het proces uit tot het weer opnieuw start. (het squenchen) Het moge duidelijk zijn dat door het ontbreken van een squench instelling de fabrikant gekozen heeft voor een veilige en gemiddelde instelling.
Tot slot een tip voor de afstemming. Door de messing kern uit L3 (het groene blokje) te vervangen door een messing schroef kan de ontvanger handmatig tot enkele Mhz'en worden verstemd. Boor hiervoor van boven af via dat groene spoelblokje met een 2,4mm boortje een gaatje door (!) het printje. Boor op de zelfde plaats in een blokje plastic, wat later onder het printje wordt gelijmd, ook zo'n gaatje en tap daarin M3 schroefdraad. Hierin komt een messing schroef waarvan aan het uiteinde het schroefdraad is weggevijld. Op deze manier kan de gladde messing stift vrij op en neer bewegen door de spoel wanneer we aan het schroefasje draaien.
Het ontwerp zelf is minimalistisch en met name de opamp werkt niet naar behoren bij een voedingspanning van minder dan 3,5 volt. Zelf gebruik ik het printje als een 70cm vossenjacht ontvanger en voed het via een 5v buck step-up convertor vanuit twee AA batterijen. Met een goede heterodyne ontvanger haalt de zender als baken-vosje ruim een kilometer. Een superreg is niet te vergelijken met zo'n heterodyne, maar is nog altijd in staat de vosjes op enkele honderden meters afstand waar te nemen.
73, Happy hunting.